शिवरायांची सलगी देणे ।
कैसी असे ।।
सकल सुखांचा केला त्याग ।
म्हणोनी साधिजे तो योग ।
राज्य साधनाची लगबग ।
कैसी केली ।।
......
पर्वतावरून उतरताना विस्तीर्ण पठारी भाग दिसत होता. तेथे एक विशाल वृक्ष मोराच्या पिसाऱ्यासमान डौलाने उभा होता. त्याखाली एक सोनेरी वस्तू चमकत होती. माझी उत्सुकता शिगेला पोहोचली. जंगलातून व पुढे पठारी भागातून खूप चालत गेल्यानंतर एका वाडीत पोहोचलो आणि बघतो तर ते प्रत्यक्ष राजाधिराज होते. ते त्या वृक्षाच्या पर्णसंभारातून बाहेर येताना दिसत होते. त्यांची चाल सिंहासमान आणि दृष्टी वाघासमान होती.
त्या पूर्णाकृती पुतळ्याभोवती काहीही देखावा, सजावट, रंगरंगोटी नव्हती. तरीही तो सारा पिंपळपार राजवाड्यासमान भासत होता. कोकणातील वाद्यापाड्या गरीब शेतकऱ्यांनी भरलेल्या असतात. मात्र, त्यांची शिवरायांवर निस्सीम भक्ती आहे. त्याची साक्ष हा परिसर देत होता.
आसपास कोणीही नव्हते. राजांना प्रणाम करून मी दुसऱ्या डोंगराच्या दिशेने पुन्हा चालू लागलो..!
🏞️🦚🕊️🕊️🕊️
No comments:
Post a Comment