आईला सुखावणारी जागा अखेर सापडली

तसे पाहिले तर 72 वर्षांची माझी आई माझ्याकडे कधीच काही मागत नाही . तिला हवा असतो माझ्याकडून थोडा वेळ आणि चार गोड शब्द.

मुलाचा पैसा वाया जावू नये म्हणून औषधे संपल्याचं देखील सांगत नाही. त्यामुळे सोनं-चांदी,साडया,हॉटेलिंग असं काही तिनं मागणं खूप लांब राहिलं. या फसव्या,नटव्या आणि दिखमादार आधुनिक जगापासून तशी ती खूप दूर आहे.

औषधोपचारासाठी नाशिकमध्ये जावे लागते. मी अनेकदा तिला काही गोड-धोड खाण्याविषयी विचारले. मात्र, ती नकार देते आणि जमल्यास तर नाशिकच्या काळाराम मंदिरात नेण्याविषयी सांगते. आम्ही मंदिरात गेलो की आई खूप आनंदी होते. प्रदक्षिणा मारून मग ती मंदिरासमोरच्या भव्य दगडी मंडपाच्या रेखीव महिरपीच्या खांबाला पाठ लावून निवांतपणे बसते.

काळारामाच्या मंदिरातील रेखीव दगडी खांबाला टेकून आई का विसावते याचा शोध मला अनेक वर्ष लागला नाही. तो आता लागला आहे. मला असे कळले आहे की माझी आई गरिबा घरची तर वडील मजूर होते. दोघांचं लग्न 50 वर्षांपूर्वी नाशिकच्या काळाराम मंदिरात माळ टाकून झालं होतं. एकमेकांच्या गळ्यात लग्नमाळ टाकून दोघे जण मंदिरात किती तरी वेळ बसून होते...! याच दगडी महिरपीच्या खांबाला टेकून..!