रुदन माझा मोठा मुलगा आहे. तो आठवीत शिकतो. शिक्षणाच्या बाततीत मी त्याच्यावर फारसा दबाव आणत नाही. त्याने अभ्यास सांभाळून स्वच्छंदी जगावे, असे मला वाटत असते. तसे जगण्याचा त्याचाही प्रयत्न असतो.
रुदनने यंदा अनोख्या पध्दतीने ‘जागतिक पर्वतदिन’ साजरा केला. त्याने ‘वर्ल्ड माऊंटेन डे’चे निमित्त साधून कळसुबाईवर वृक्षारोपण केले.
समुद्रसपाटीपासून 1646 मीटर उंची असलेले कळसुबाई म्हणजे महाराष्ट्राचे एव्हरेस्ट. एकेकाळी दाट वनराई आणि वन्यप्राण्यांचा वावर असलेल्या कळसुबाई पर्वताची पर्यटकांकडून अवहेलना होत आहे.
खरे तर निसर्गाचे दूत म्हणून पर्वत उभे आहेत. त्यावरील जैवसंपदेचे रक्षण करण्यासाठी मानवाने पुढाकार घेण्यासाठी युनोस्कोने ‘वर्ल्ड माऊंटेन डे’ घोषित केला आहे. मात्र, ‘व्हॅलेंटाईन डे’च्या जमान्यात भारतात ‘वर्ल्ड माऊंटेन डे’कडे फारसे लक्ष दिले जात नाही.
नाशिकच्या नर्सरीमधून खास औदुंबराचे रोप रुदनने घेतले आणि पाण्याची बाटली आणि रोपासहीत तो कळसुबाई पर्वत चढून गेला. पर्वतावर असलेल्या एका झ-याच्या बाजूला त्याने खड्डा खोदून औदुंबराचे मनोभावे रोपण केले.
‘कळसुबाईवर खास औदुंबराचीच अजून काही झाडे मी लावणार आहे. औदुंबर लावण्यामागे माझा एक हेतू असा की त्यापासून पर्वतावरील माकडांना ऊंबर खाण्यास मिळतील. या पर्वतावरील फळझाडे तोडली जात असल्यामुळे माकडे उपाशी रहातात. त्यामुळे मी हा उपक्रम करतो आहे,’ असे रुदन सांगतो.
निसर्गाशी एकरूप झालेल्या मुलाच्या या उपक्रमाचा आमच्या कुटुंबाला आनंद आणि अभिमान आहे. अगदी दहावी-बारावीला बोर्डात आल्यासारखा..!
No comments:
Post a Comment