रक्त आटतं...म्हणून दुधाला घट्ट साय येते

उन-वारा-थंडी-पावसात 365 दिवस दुध वाटणारे शेतकरी श्री.दिलीप लक्ष्मण शिंदे हे श्रमशक्तीचं एक आदर्श रुप आहे.

नाशिकच्या गोदाकाठी त्यांची शेती-गोठा आहे. मी त्यांच्या गोठयाचे दर्शन घेऊन आलो. त्यामुळे मन प्रसन्न झाले आहे.

गोठयातील कामे करण्यासाठी श्री.शिंदे हे रोज सकाळी चार वाजताच झोपेतून उठतात. शेण-गोमूत्र काढून वैरण टाकून ते सकाळी साडेपाचला दुध काढण्यास सुरूवात करतात. बारा म्हशींचे दुध काढण्यासाठी दीड-दोन तास लागतात.

80 लिटर दूध काढल्यानंतर श्री.शिंदे सकाळी मोटरसायकलवर शहराकडे निघतात. 15 किलोमीटरच्या वर्तुळात 70 घरे फिरून दुध वाटल्यानंतर ते घरी परतल्यानंतर सकाळी 9 ते 11 पुन्हा गोठयाची सफाई,जनावरांना धुणे, कडबा-ढेप तयार करून जनावरांना देणे अशी कामे करावी लागतात.

पहाटे चार वाजता उठलेला हा माणूस दुपारी बारा वाजता कामातून थोडासा मोकळा होतो. जेवण करून पुन्हा द्राक्षबागेसहीत हळद,आले,कोथिंबिरीची शेतीची कामे ते करतात.

दुपारनंतर पुन्हा गोठयात येता. भरपूर कामे करून संध्याकाळी पुन्हा दुध काढून रात्री परत लोकांच्या घरी फिरून दुध वाटतात. श्री.शिंदे रोज पहाटे चार ते रात्री दहा वाजेपर्यंत शेती आणि गोठयाची कामे असे वर्षानुवर्षे करीत आहेत.

‘मी कधीही कोणत्याही म्हशीला इंजेक्शन टोचून दूध काढले नाही. कसायाला कधीही जनावर विकले नाही. दुधात भेसळ केली नाही. ग्राहकाशी उद्धट बोललो नाही.’ असे ते सांगतात.

हा माणूस फक्त कष्टाळूच नाही तर नीती-सचोटी-प्रामाणिकपणावर श्रध्दा ठेवणारा आहे. आई-वडीलांना ते देव मानतात.

दुधाच्या व्यवसायामुळे ते सभा-समारंभ-सिनेमा-नाटक-जत्रा-यात्रा-पिकनिक असे कुठेही जात नाहीत.

घमेल्यात शेण गोळा करता करता श्री.शिंदे म्हणाले, “साहेब...मी कष्ट करतो..रक्त आटवतो..म्हणून माझ्या दुधाला घट्ट साय येते..!